William of Ockham
1270-1347
İngiliz Düşünürü..
Teolog.
Skolastiğin en İlginç Düşünürleri’ndendi. Oxford
Üniversitesi’nde Profesör’dü. Nominalizm’in en Büyük
İdeologu oldu. Fransızlar Guillaume d’ Occam derler.
‘Katolik
Kilisesi’nin ve Papalığın Dünya Egemenliği İddialarına karşı
savaşan Laik Feodaller’in Sözcüsü’ sayanlar vardır..
Thomascılığa Karşı koydu.
Dogmalar’ın Us’la bağdaşmayacağını belirterek Filosofi’nin
Teoloji’den arındırılması gerektiğini savundu.
Ockhamism
Öğretisi sonraki Yıllar’da Etkili oldu.
İlkin Compiegne
Papazı Roscelin Tarafından 100ler’de ortaya atılan
Nominalizm’e göre Universalia sunt nomina (Tümeller
Ad’dırlar). Bu Tez, Skolastik Realistler’in ortaya
attıkları Universalia sunt realia’ya
Karşı İleri sürüldü.
Porphyrios,
Aristoteles’in (ö. MÖ
322) Kategoryalar’ına yazmış olduğu Yorum’da
Cinsler’in ve Türler’in Töz veya Cisimsel olup olmadıklarını
tartışmıştı. Aristotelesci
Mantıkçı olan William, Tümel olan Gerçek (Nesne)
değildir’ (Sadece birbirine benzeyen birçok Şeyler’i
dilegetiren bir Sözcük’tür) derken
Aristoteles Mantığı’nın
ilkin Porphyrios tarafından ileri sürülen ve sonra
İbnu Sina
(ö.1037) ve
Augustinus tarafından benimsenen ve Metafizik Alan’da
sürdürülmeye çalışılan bu Yorumunu düzeltmek istemişti.
Roscelin ile Piskopos Champeaux’lu Guillaume de
bunu tartışmışlardı. Böylece ortada ne İlk Günah, ne
Meryem’in Bakireliği kalıyordu.
Açıkça Dile getirilmese de Zorunlu Sonuç buydu.
William’a
göre Külliler’in Nesneler’den önce de Varbulundukları (Universale
ante rem) Doğru’ydu, ama bu sadece Teolojik Açıklamalar
için ve Geçerliliği Teoloji’nin Alanı’yla Sınırlı bir
Önerme’ydi. Yaratıcı bir Tanrı’yı varsaymak için,
Yaratılanlar’ın daha önce Tanrılık Zihin’de varbulunmaları
gerekiyordu. Ama bu Teolojik Önerme, Mantığın Alanı olan İnsan
Zihni’nde de varbulunmalarını gerektimezdi. Bilgi edinmek
işlemini gerçekleştiren Mantıksal İnsan Zihni için Külliler
elbette Nesneler’den sonra (Universale post rem) ortaya
çıkmışlardı. Yani önce Güzel Kadın, Güzel Çiçek vardır, sonra
Güzellik Tümeli.. İnsan Zihni onları tek tek Gerçek
Nesneler’den soyutlayıp birer Ad olarak ortaya koyar. O
böylelikle Bilim’le Metafiziği, Filosofi’yle Teoloji’yi
kesinlikle birbirinden ayırıyordu.
1300lü yıllar’ın
Nominalist Aristotelesciler’in
gerçekleştirdikleri Nominalizm Öğretisi’nin Önemi, elde
ettiği bu Sonuçta görülür. Ockhamcılık
Deyimi Özellikle William’ın Mantığını Dile getirir. Bu
Mantık Kavramları 3 e ayırmasıyla Ünlü’dür:
Logical (Mantıksal),
Epistemological (Bilgibilimsel),
Theological.
Her 3 Alan’daki
Kavramlar’ın Anlamları birbirinden başkadır. Bu Mantığın,
Nesneleri Temel ve Düşünceleri İkincil olarak Ele alması Güçlü
Yanı sayılır. Tekel’in Genel’i içerdiğini yadsıması ise
Materyalistlerce Yanılgı sayılır. O’na göre Sadece Tekil
Nesneler gerçektirler, Genel Kavramlar, İnsanlar tarafından
yaratılmışlardır ve Nesneler’den Bağımsız olarak hiçbir
Gerçeklik taşımadıkları gibi, Nesneler’in Niteliklerini de
yansıtmazlar. Bu Metafiziğe, Metafizik Kafa’yla karşı çıkıştır.
Bu Görüş
Berkeley’in Çağdaş Semantik’te
Materyalizm’e Karşı kullanılmıştır. Tekil olan ile
Genel olanı birbirinden ayırırken, bunların Diyalektik
Bağımlılığını görmeksizin birbiriyle karşılaştırmak
Materyalistlere göre Yanılgı’dır.
Ockhamcılık
1300-1400lı Yıllar’ın Üniversitelerini bir Savaş Alanı’na
çevirdi. Materyalistler Nominalizm’i ,
Ortaçağ’da Maddeciliğin ilk Dilegetirilişi görürler.
Eserleri:
-Questiones
in libros sententiarum,
-Compendium errorum
papae Johannis XXII,
-Dialogorum
libri septem adversus haereticos,
-Quodlibeta
septem,
-Summa
totius logicae,
-Tractatus
de sacremento altaris,
-Summulae
in Aristotelis physicam,
-De
praedestinatione et de praescientia Die,
-Super
potestate divini pontificis quaestionum octo decisiones,
-Expositio
super artem veterem,