Friedrich Ernst Daniel
Schleiermarcher
1768-1834
Alman
Düşünürü..İlahiyatçı, Klalasik Filoloji Uzmanı.
21 Kasım 1768’de
Breslau (Bugün Wroclaw, Polonya)i Silezya’da doğdu. 12 Şubat
1834’dde Berlin, Prusya’da öldü.
Modern
Protestan Teoloji’nin Kurucusu.. Berlin Üniversitesi’nde
Teoloji ve Felsefe Profesörü’ydü.
Din Adamları
yetiştirmiş bir Aile’nin Oğlu’ydu. 1783-85 arasında Niesky’de
Pietist Moravya Kilisesi’ne Bağlı bir Okul’a gitti. Grek ve
Latin Klasikleri’ne Hayat’ı boyunca duyduğu İlgi burada
başladı. Eleştirel Tutum’u yüzünden 1785-87 arasında Öğrenim
gördüğü Barby’deki Moravya İlahiyat Okulu’nun doğmatik
Havasından Rahatsız olarak 1787 Paskalya Dönemi’nde Halle
Üniversitesi’ne girdi. İlahiyat Çalışmaları’nın yanında
Kant’ın Filosofisi’ni İncelemeye
başladı. Özellikle Bilgi Kuramı’nda Kant’tan etkilendi.
İlahiyat’tan çok Etik üzerinde çalışmasına Karşın 1790’da
girdiği İlk Reform İlahiyatı Sınavları’nda Başarılı oldu.
Bu arada Özellikle
Etik üzerine Düzenli Vaazlar verdi. Özgürlük Konusuna Ağırlık
verdiği Filosofi Araştırmaları’nı sürdürdü. Berlin’de bir süre
aynı Evde kaldığı, Romantizm’in Öncüleri’nden
Schlegel Aracılığı’yla Alman
Romantik Yazarlar’ın Çevresine girdi.
Platon’un Eserler’ini çevirmeye başladı.
1804’de Halle
Üniversitesi’nden gelen Kadrosuz İlahiyat Profesörlüğü ve
Üniversite Vaizliği Önerisini Kabul etti. Ertesi Yıl’da
Profesör oldu.
Napoleon’un
Prusya’yı İşgali üzerine Halle’den ayrılarak Berlin’e yerleşti
(1807). Bir yandan Ders vermeyi sürdürürken bir yandan da
Ulusal Direniş’e Çağrı’da bulunduğu Geziler’e çıktı. Berlin’de
kurulacak Yeni Üniversite ile ilgili Çalışmalar’da da
Wilhelm von Humboldt’a Yardımcı
oldu. 1809’da Berlin’de Kutsal Üçleme Kilisesi Papazlığı’na
atandı. Ertesi Yıl Yeni kurulan Üniversite’de üstlendiği
İlahiyat Profesörlüğü’nü ölünceye kadar sürdürdü. Bu
Tarih’ten sonra Çeşitli Etkinliklerini bir arada yürüterek
İlahiyat ve Filosofi Dersleri ve Pazar Vaazları verdi. 1800’de
Üyesi olduğu Berlin İlimler Akademisi’nin Daimi
Sekreterliği’ni yaptı. Geniş bir Çevre’yle yazıştı.
Lutherci ve
Kalvenci Kiliseler’i bir Çatı
altında toplayarak Prusya Birliği’nin kurulması için çalıştı.
Bu arada İlahiyat Eğitimi’nin İşlevi’ni Kilise’yi Dinsel bir
Topluluk olarak biçimlendirmek ve yönlendirmek olarak
belirlediği Eserlerini yazdı.
1800ler
boyunca Etkili olan İlahiyat Görüşleri Mutlak Doğru’dan
ayrılıp İnsani Kültür’e Dayalı bir Din yarattığı Gerekçesi’yle
yaklaşık 1925-55 arasında, Karl
Barth ve Emil Brunner’in Önderlik ettiği ‚Tanrı
Sözü’ Grubu’nun Şiddetli Eleştirilerine uğradı. Yakın
Zamanlarda ise Katkılarının Önemi dha İyi anlaşılmaya başlandı.
Eserleri:
-Über die
Religion. Reden an die Gebildeten unter ihren Veraechtern,
(Din Üzerine. Dini Aşağılayan Aydınlar’la Konuşmalar) .Bu
Eser’inde Romantikler’in Din’den düşündükleri kadar Uzak
olmadıklarını, Çünkü Din’in ‚Evren’in Duygusu ve Sezgisi’
olduğunu, ‚Sonluluk içindeki Sonsuzluk Düşüncesini’
oluşturduğunu Öne sürdü. Hristiyanlığın da vu Duygu’nun bir
Biçimlenişi olduğunu İfade etti. Din’le Kültür’ü birleştirdiği
bu eser’iyle Dönem’in Genç İlayiyatçıları’nı derinden etkiledi.
-Monologen,
(Monologlar),
Etik’le Din arasında Paralellik kurarak her Kişi’nin
Bireyselliğini Sonsuz Olan’ın bir Simgesi olarak Ele aldı.
-Die
Weihnachtsfeier,
(Noel
Kutlaması). Platon Diyalogları
Uslubunda Kaleme alındı. Tanrı’nın İnsanlar’da bir Duygu
olarak yaşadığı Biçiminde bir Din Tanımı yaptı.
-Der Christische
Glaube, (Hristiyan İnancı),
1831 .Bu Eser’inde Hristiyan Dogmaları’nın Sistematik bir
Yorumu’nu yaptı.En Meşhur Eseri.
-Kurze Darstellung des theologischen Studiums,
(İlahiyat Çalışmalarının Ana Çizgileri),
